Jak tylko przedostaną się do organizmu, wirusy z grupy SARS przyłączają się do powiązań tzw. 2 typu enzymu konwertującego angiotensynę (ACE2) na powierzchniach komórek. Jest to białko błony komórkowej, które znajduje się na wielu komórkach w całym ciele, w tym w płucach (jednak niekoniecznie w tkankach nosa czy zatok), przewodzie pokarmowym, sercu, komórkach naczyniowych, i nerkach.
ACE2 jest osobiście zaangażowany w regulowaniu systemu renina-angiotensyna (RAS). RAS jest aktywny w całym ciele i w większości narządów, wliczając płuca, śledzionę, węzły chłonne, nerki (gdzie reguluje homeodynamikę elektrolitów), układ naczyniowy (gdzie reguluje kurczenie i rozluźnianie się naczyń krwionośnych), i tak dalej. RAS ma kluczowe znaczenie dla funkcjonowania większości organów w ciele.
ACE2 pełni wiele funkcji regulujących, w tym konwertowanie angiotensyny 2 (Ang-2) w słabsze formy molekularne. (Angiotensyna 2 jest wysoce bioaktywną cząsteczką, ACE2 reguluje / moduluje jej działanie.)
Wirusy z grupy SARS przyłączają się do ACE2 wszędzie tam, gdzie znajduje się on na powierzchni komórek (włączając rzęski w płucach). [Zioła, które chronią ten enzym to podgatunki Glycyrrhiza (lukrecja), Scutellaria baicalensis (korzeń tarczycy bajkalskiej), podgatunki Sambucus (czarny bez), luteolina, Aesculus hippocastanum (kasztanowiec), Polygonum cuspidatum (korzeń rdestowca japońskiego), Rheum officinale, oraz rośliny zawierające duże ilości procyjanidyn i lektyn (np. cynamon)].
Te powiązania ACE2 umożliwiają wirusową infekcję tkanek komórkowych. Kiedy dojdzie do uszkodzenia ACE-2 spowodowanego przyłączeniem się wirusa, a stężenie ACE2 w płucach (lub w innym narządzie) spadnie, działanie ACE2 zostaje osłabione lub ulega zniszczeniu, przez co system RAS nie jest już odpowiednio regulowany. Płuca wykazują zwiększoną przepuszczalność naczyń, obrzęk, nagromadzenie się neutrofilów i spadek wydolności.
Działanie ACE2 także przeważnie traci na sile wraz z procesem starzenia się organizmu. To jeden z powodów, dla którego wirusy z grupy SARS wywierają bardziej niszczący wpływ na osoby starsze [Zioła, które zwiększają aktywność ACE2 i jego stężenie w organizmie, to podgatunki Pueria (kudzu / opornik łatkowaty), Salvia miltiorrhiza (dan shen / szałwia miltorrhiza), i Ginkgo biloba]. Inhibitory ACE (w kontraście do substancji zwiększających aktywność ACE2) tak naprawdę zwiększą obecność ACE2 i pomogą chronić płuca przed uszkodzeniami [Niektóre z ziół o tym działaniu to podgatunki Crataegus (głóg) i podgatunki Pueraria (kudzu)].
Po zarażeniu wirusami z grupy SARS, rozpoczyna się kaskada cytokin zapalnych: IFN-gamma, CXCL10, IL-1b, TNF-a, i IL-6 to niektóre z najważniejszych, zwłaszcza IL-6. Stężenie RANTES, MCP-1 i IL-8 jest zwiększone w przypadku około połowy zarażonych osób. Ścieżka p38 MAPk jest silnie stymulowana i w miarę postępu infekcji, poziomy PGE2 i THF-b (a później także i IL-2) także rosną. (Salvia miltiorrhiza jest silnym adaptogenem, którego działanie normalizuje dysfunkcję cytokin.)
Obniżenie stężenia TGF może okazać się bardzo pomocne (zioła, które mogą tego dokonać, to Angelica sinensis i podgatunki Astragalus). Stężenie HMGB1 podczas kaskady cytokin wywołanej aktywnością wirusów z grupy SARS może być wysokie, zwłaszcza u poważnie chorych (Salvia miltiorrhiza redukuje stężenie HMGB1). Podczas infekcji, ta kaskada cytokin powoduje masowy przepływ komórek odpornościowych, ich infiltracji i akumulacji w tkankach płuc. Zwykle im starsze jest zakażone zwierzę (człowiek lub inny gatunek), tym większy wzrost liczby cytokin i tym gorszy skutek.
Wykazano, że silne obniżenie IL-1b znacznie zmniejsza wpływ choroby na zakażonego, jednocześnie obniżając współczynnik umieralności [Niektóre z ziół, które obniżają liczbę tego rodzaju cytokin to Polygonum cuspidatum (rdestowiec ostrokończysty/japoński), Scutellaria baicalensis (tarczyca bajkalska), podgatunki Cordyceps, Pueraria (kudzu), i Eupatorium perfoliatum (sadziec przerośnięty)].
Zwykle w narażonych komórkach (w zakażonym organizmie) dochodzi do ciężkiego niedotlenienia. Komórkowe niedotlenienie stymulowane systemem RAS generuje wysokie stężenie wolnych rodników poprzez gwałtowne zwiększenie poziomu Ang-2, tj. cykl niedotlenienie-ponowne dotlenienie, powodujący urazy. Komórki wytwarzają wysokie poziomy nadtlenku wodoru i rodników ponadtlenkowych. Komórki śródbłonka stają się porowate, przez co narządy i tkanki stają się nieszczelne. W skrócie, zbyt wysokie stężenie Ang-2 (spowodowane zniszczeniem komórek ACE2 przez wirus) powoduje poważne uszkodzenie płuc. Tkanka limfatyczna i tkanka śledziony często są także zagrożone.
Ochrona komórek przed niedotlenieniem znacznie zmniejsza uszkodzenia płuc. (Przede wszystkim Rhodiola (Różaniec górski) wykazuje takie działanie. Zapobiega uszkodzeniom oksydacyjnym wywołanym niedotlenieniem, zwiększa dyfuzję tlenu do wnętrza komórek, i zwiększa wydajność wykorzystywania tlenu.)
Raz jeszcze, wirus przede wszystkim atakuje komórki urzęsione, i tam też się replikuje. Niszczy je od środka i uniemożliwia im usuwanie śluzu z płuc. (Zioła chroniące rzęski to podgatunki Cordyceps, oliwa z oliwek i liść oliwny, jakakolwiek roślina zawierająca berberyny i Bidens pilosa).
Organizm wytwarza autoprzeciwciała, które zaczynają atakować komórki nabłonka i śródbłonka gospodarza, co tylko zwiększa uszkodzenia. Ograniczenie autoimmunizacji (Rhodiola, Astragalus, podgatunki Cordyceps) i ochrona komórek śródbłonka (Polygonum cuspidatum – korzeń rdestowca ostrokończystego) są niezwykle ważne.
Autopsje osób, które zmarły z powodu zakażenia wirusami z grupy SARS, wykazały rozległe uszkodzenia pęcherzyków w płucach. Odnotowano ogromne zniszczenia w węzłach chłonnych, włączając poważną martwicę miazgi białej i zewnętrznych zatok śledziony, zniszczenie ośrodków rozmnażania w limfie, apoptozę limfocytów, i infiltrację monocytów. Ochrona śledziony i limfy jest niezwykle ważna [podgatunki Ceanothus amerikanos (prusznik amerykański), Phytolacca (szkarłatka), Scutellaria baicalensis (korzeń tarczycy bajkalskiej), Salvia miltiorrhiza, Bidens pilosa].
Podczas gdy wirusy z grupy SARS często replikują się w urzęsionych komórkach nabłonka, równie dobrze potrafią się namnażać w zakażonych komórkach dendrytycznych, zarówno dojrzałych, jak i niedojrzałych. To nie zabija komórek dendrytycznych, tylko powstrzymuje je przed dojrzewaniem i stymulowaniem skutecznej swoistej odpowiedzi immunologicznej.
Komórki dendrytyczne znajdują się w dużych ilościach tuż pod warstwami nabłonka w tkance płucnej. Zwiększenie aktywności cytokin, które powoduje infekcja, sprawia, że śródbłonek staje się bardziej porowaty, co pozwala wirusowi przedostać się do komórek dendrytycznych i je zarazić. Te wirusy silnie zwiększają aktywność IL-6 i IL-8 w komórkach nabłonka. Te konkretne cytokiny skupiają się wokół niedojrzałych komórek dendrytycznych i silnie hamują ich dojrzewanie oraz zdolność dojrzałych komórek dendrytycznych do wytwarzania aktywnych limfocytów T. To hamuje produkcję aktywnych limfocytów T i ułatwia wirusowi dostanie się do narządów chłonnych w płucach i ich poważne uszkodzenie. Stymulacja dojrzewania komórek dendrytycznych (podgatunki Cordyceps) i zwiększenie ilości limfocytów T [podgatunki Glycyrrhiza (lukrecja), Ceanothus (prusznik), podgatunki Sambucus (czarny bez), i cynk] mogą pomóc złagodzić objawy i nasilenie choroby.
Źródło:
Tekst oryginalny: “Herbal treatment for Coronavirus infections” Stephen Harrod Buhner
Tłumaczenie polskie: Aleksandra Kotlęga
Publikacje można zakupić tutaj
Publikacja wydana przez Wydawnictwo Biały Wiatr
