Witamina D

Witamin D jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania układu odpornościowego.

Witamina D występuje w dwóch formach:

Witaminy D3 – zwana również jako cholekalcyferol oraz,

Witaminy D2 – zwanej ergokalcyferolem.

Witamina D3 jest forma naturalną a D2 powstaje syntetycznie. Należy zwrócić uwagę by suplementować się witaminą D3 a nie D2 bo to D3 jest tą, która jest niezbędna i przekształca się w organizmie w postać czynną – 25-dihyroksywitaminę-D.

Wpływ witaminy D na funkcjonowanie układu odpornościowego.

Witamina D to istotny regulator odpowiedzi immunologicznej. Jej suplementacja ma istotne znaczenie zarówno w profilaktyce i leczeniu infekcji, ale również chorób autoimmunologicznych. Witamina D wpywa na limfocyty T i B, regulując odpowiedź immunologiczną i moderując równowagę cytokininową Th1 i Th2. Przyczynia się również do zwiększenia populacji krążących limfocytów Treg. Witamina D stymuluje różnicowanie się monocytów i komórek linii monocytarnej do ich dojrzałych  postaci o cechach mekrofagów. Makrofagi mają z kolei zdolnosć do fagocytozy czyli pochłaniania drobnoustrjów i jako pierwsze docierają do miejsc zainfekowanych przez chorobotwórcze bakterie czy wirusy. Niedobór witaminy D zaburza dojrzewanie monocytów i sprawia, że nie mogą one pełnić swojej funkcji przeciwdrobnoustrojowej.

Witamina D odbrywa również istotną rolę w przebiegu chorób autoimmunologicznych gdyż odgrywa istotną rolę w rozwoju i różnicowaniu się komórek T. Hamuje proliferację komórek pomocniczych T1, które wykazują zwiększoną aktywność u osób cierpiących na choroby autoimmunologiczne. Gdy poziom witaminy D jest wysoki, komórki zwane T2 pomagają zachować równowagę pomiędzy komórkami T1 co zmniejsza aktywność autoimmunologiczną.

Inne właściwości witaminy D

Witamina D odgrywa istotną rolę w regulacji gospodarki wapniowo-fosforowej, czyli prawidłowym wchłanianiu wapnia i fosforu. Wpływa to m.in. na parwidlowe funkcjonowanie układu nerwowego i gęstość mineralną kości.

Witamina D jest również bardzo silnym przeciwutleniaczem – zwalcza wolne rodniki i redukuje stres oksydacyjny w układzie nerwowym. Odgrywa ważną role przy zmniejszaniu toksyczności rtęci po przez radykalne zwiększenie ilości wewnątrzkomórkowego glutationu. Witamina D pomaga również w adsorbowaniu wapnia, magnezu, cynku i innych minerałów z jelita.

Wiele badań naukowy przedstawia również rolę witaminy D w profilaktyce zachorowań na raka m.in. piersi, przełyku, żołądka,  okrężnicy, jajników, macicy, prostaty czy chłonniaków. Nowotwory powstają gdy komórki organizmu dzielą się w sposób niekontrolowany, a nowo powstałe komórki nie różnicują się w typowe komórki tkanki. Witamina D hamuje nadmierny wzrost komórek oraz wpływa na ich różnicowanie. Chroni również genom przed kumulacją mutacji leżących u podstaw przekształcania się zdrowych komórek w nowotworowe i progresją nowotworu.

Źródłami witaminy D są tłuste ryby takie jak śledź, łosoś, makrela, sardynki, tuńczyk, olej z wątroby ryb i jaja. Niestety witamina D występuje w żywności w niewielkiej ilości. Dopiero w momencie ekspozycji skóry na promienie słoneczne synteza tej witaminy jest większa. Jej synteza zależy jednak od wielu czynników takich jak: stopień nasłonecznienia, szerokość geograficzna, pora roku, pora dnia, grubości pokrywy chmur, zanieszyszczenia powietrza, eksponowana część ciała, stosowania kremów z filtrem (stosowanie filtrów UV zmniejsza syntezę witaminy D w organizmie),  karnacja skóry (im ciemniejsza tym więcej czasu potrzeba do wytworzenia tej witaminy), masa ciała, ilość tkanki tłuszczowej (osoby otyłe i z nadawgą mogą produkować witaminę D niefektywnie).

U większości osób obserwuje się niedobory lub bardzo niski poziom witaminy D. Witamina D jest więc jedną z witamin, która jest niezbędna w suplementacji.

Objawy niedoboru witaminy D

Chociaż wiele niedoborów witaminy D nie jest widoczna w ich wczesnym stadium, niektóre są bardziej widoczne i sugerują, że powinniśmy ten poziom zbadać jak najszybciej. Mogą one obejmować:

• obniżona odporność;
• drażliwość;
• szybkie przemęczanie się;
• ogólne osłabienie;
• bezsenność;
• biegunka;
• osłabienie mięśni;
• bóle kości;
• choroby przyzębia;
• problemy z apetytem;
• nadciśnienie;
• nadwaga;
• wrażenie „bólu skóry”.

Suplementacja witaminy D

Suplementacja witaminą D zalecana jest zarówno w profilaktyce, jak i leczeniu chorób związanych z układem odpornościowym.

Należy zażywać suplementy z witaminą D3 bo tylko ona ma możliwość przekształcenia się w do postaci czynnej. Należy unikać mieszanki witamin D2 i D3 lub tylko z witaminą D2. Jednostką miary są zazwyczaj IU. Ilość witaminy D3 tak naprawdę powinna być uzależniona od wyników badań krwi.

Suplementy z witaminą D3 znajdziesz TUTAJ

Witaminy D powinna być równocześcnie suplementowana z:

• Witaminą K a dokładnie z jej najlepiej biodostępną formą czyli K2MK7. Witamina K odpowiedzialna jest za prawidłowe działanie układu krążenia i układu kostnego oraz gospodarkę wapniową organizmu. Bez dodatkowej suplementacji witaminą K przy stosowaniu witaminy D może dojść do sytuacji, że wapń, zamiast  trafiać do kości będzie odkładać się w naczyniach krwionośnych. Niedobory witaminy K są raczej rzadkie a normy spożycia niezbyt wysokie i mogą być w całości pokrywane z diety, ale pod warunkiem, że mamy dobrze odżywioną mikroflorę jelit. To bakterie probiotyczne zasiedlające jelita odpowiadają za syntezę tej witaminy. Jeśli istnieje podejrzenie zachwiania równowagi mikrofloty jelitowej lub jeśli przy suplementacji samą witaminą D jej poziom się nie podnosi to wówczas należy dołożyć do suplementacji witaminę K2MK7.
• Magnezem – witamina D nie może być prawidłowo zmetabolizowane bez odpowiedniej podaży magezu. Witamina D może zwiększyć stężenie wapnia i forsforu w organizmie co może prowadzić do zwapnienia naczyń krwionośnych czemu zapobiega właśnie włączenie magnezu do suplementacji.